تاثیر بازی بر مهارت های اجتماعی کودکان (مورد مطالعه: کودکان مقطع مهد کودک استان تهران)

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر بازی (نوع بازی، زمان بازی و نوع اسباب بازی) در رشد روانی کودکان (مهارت­های اجتماعی و هوش) مقطع مهد کودک دبستان­های استان تهران در سال 1391 صورت پذیرفت. جامعه آماری تحقیق شامل 630 نفر از کودکان مقطع مهد کودک استان تهران در سال 92-1391 بود، که از این میان با استفاده از جدول جسی و مورگان و روش نمونه گیری تصادفی ساده 240 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع­آوری داده­ها بر اساس پرسشنامه و چک لیست انجام گرفت. پایایی پرسشنامه­ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه استاندارد مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (1990)، 83/0، و برای پرسشنامه استاندارد هوش تهران- استانفورد- بینه (1388)، 91/0 بدست آمد. همینطور از روایی محتوا و سازه بمنظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد که در روایی محتوا پرسشنامه­ها مورد تأیید متخصصین مربوطه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه­ها از طریق نرم­افزار spss در دو بخش توصیفی (میانگین، میانه، واریانس، انحراف معیار، جداول توزیع فراوانی و نمودارها) و استنباطی (آزمون خی دو) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه معناداری میان نوع بازی، نوع اسباب بازی و زمان بازی با رشد روانی کودک وجود دارد. همچنین یافته­ها نشان داد که تأثیر نوع بازی، نوع اسباب بازی و زمان بازی در هوش بیشتر از مهارت اجتماعی در کودکان مهد کودک است.